VEKİL

Ne bahar kaldı ne gonca gül
Ne güler yüz ne de tatlı dil
Sarardı soldu yapraklarım
Şimdi kafesinde
Öksüz kaldı bülbül

Yüreğim alev alev yanarken
Bir damla suya hasretken
Nerede muhtaç olduğum kül?
Yeter artık günahlarım
Hazan ol tenimden dökül

Uslanmaz nefis insafa gel
Vakit, saat gelmiş
Ne olur aradan çekil
Beklemesin, yazık
Emaneti alacak vekil