Nurs'tan doğan,cihana parlayan nur,
Mayası edep,erkan,haya.Özü:İzzet,onur,
Bitmez tükenmez bir sabır,iman,şuur.
O,asrın alimi,en bedii,en güzel insan,
O,beklenen üstat.o Molla Said Bediüzzaman...
Yüreği püsküren volkan,öyle muazzam iman,
Karlı dağlardan parlayan güneş,şecaatli kahraman,
Zalime,küfür ehline hiç vermedi aman,
Sofi Mirza'nın,Nuriye'nin gülü insan,
O, anasının abdestsiz emzirmediği bir Bediüzzaman...
Düşlemedi rütbe,makam ne şöhret ne şan,
O'ydu ilmin deryasında doludizgin koşan,
Amentübillah'ta nurla kaynayıp coşan,
İşte böyle güzel mi güzel bir insan,
Lakâbı Molla Said,üstat,Bediüzzaman...
Gönüllere sultandı,tacı,tahtı yok idi,
Gönülden kaynayıp coşan nurlar mal,mülk idi,
Şeytandan,zalimden,fitneden düşmanı çok idi.
Görenlere garip,hırkası yamalı aziz insan,
Kur'ân kaynağından çağlayan Bediüzzaman...
Kalp gözü açık,bir vakit uykuya dalmıştı,
Rüya aleminde Hak meclisine çağrılmıştı,
Nur-u Kur'ân'ın tefsirine icazet almıştı.
O ,ki "İyi bir müslüman olun",diyen insan,
Bir tas çorbaya,aza kanaat eden Bediüzzaman...
Okuduğu,yazdığı Kur'ân ayetlerinin tefsiri
Allah'a yönelen mü'minde görülür tesiri
O,Rabbinini kulu,değil kimsenin esiri.
En güzel,muhteşem,aziz,latif insan,
O,ki üstat,O şerefli,muazzez Bediüzzaman.
Nur şairi (ZEYREK TATLIBADEM)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder