ÂL-İ AB  AŞKINA


Gün bu gündür uyan nolur gafletten,
Ay Muharrem Âl-i abâ aşkına.
Yanıp tutuşmuşum hep cehaletten,
Bir su ver  şah-ı Hüseyin  aşkına..

Kerbelâ denince içim  burkulur
Kılıçlar  çarpışır,kollar yorulur
El,ayak,cansız bedenler savrulur
Nedir davanız Allah,Kur'ân  aşkına..

Can Fatıma'nın ciğer pareleri
Delik deşik olmuş sineleri
Al kızıl akmış,kanar yaraları
İmdat eyle şah-ı Merdan aşkına..

Kim derdi Kerbelâ'da kan akacak
Kim kimin yüzüne nasıl bakacak
Gözler ağlayacak,yürek yakacak
İnsafa gelin  peygamber aşkına.

Vermedi bir yudum suyu nadan
Nefistir    O  Yezid'i Yezid eden
Daha nice ağlasın mı deden ?
Allah deyin Âl-i abâ aşkına..

Kur'ân'ımızı okumaya başlayın
Tekrar Nebinin hayatın yaşayın
Yeniden asr-ı saadeti  düşleyin
yıkılsın putlar Kerbelâ  aşkına...


                 NUR ŞAİRİ   (Zeyrek TATLIBADEM)