SIKINTILI DERGAH ( 2)

Bir köşede gözleri nemli biri var,
Belkide ağlamış,evet ağlıyor
Bu Abdülmecit Ünlükul
Üstadımın kardeşi
Bediüzzaman Said Nursi'nin kardeşi

Yerde iki tabut boş duruyor
Eller titriyor,öylece bakıyorlar.
Askerlere:
İncitmeyi ne olur abimi ,diyor
Öyleyse gel,diyorlar,
Ellerinle tut,kaldır abini,
Tabuta yaklaşıyor,yüzü sararıyor,titriyor,
Düşecek gibi oluyor anne..

Kefen az solmuş,sarı bir leke oluşmuş,
Şimdi abimin kemikleri karışmıştır,diyor,
Besmele çeke çeke mevtaya yaklaşıyor,
Yavaşça elini uzatıyor abisine anne.
Yumuşacık,sanki yeni kefene konmuş,
Yutkunuyor,gözleri nemli,ceset donmuş,
Booş tabuta alıyorlar,
Doktorlagöz göze geliyorlar.
Müsade edin abimin yüzüne bakayım,
Dizlerm titriyor,azbaşucunda durayım.
Müsade ediyorlar,kefenin başı çözülüyor,
Seyredenlerde bir korku,endişe seziliyor.

Dirisinden korkmuşlardı,ölüsündende,
Gerikaçışıyorlar pat! pat! bir anda.
Bu cesedim,ruhumda burada diyor sanki anne..