SORAMAZ OLDUK

Nefise,şeytana uyduk uyalı,
Kimsenin halını soramaz olduk.
Hep ben yiyeyim,bana ne diyeli,
Hak hukuk yanına varamaz olduk...

İsraf,israf..Evin eksiği bitmez,
Bir kamyon dolusu mal gelse yetmez.
Her nedense elimiz cebe gitmez (!),
Beş kuruş sadaka veremez olduk...

Yaz listeyi;şu da, bu da yok,
İstersen alma hanımda dırdır çok,
Biz doyunca sandık ki herkesde tok,
Fakir fukarayı göremez olduk...

Cepte yedi,sekiz kredi kartı,
Harcadıkça borcu borçla kapattı,
Hayır-sevap sıfır,günahlar artı,
Şaşırdık yolları gidemez olduk...

Burnumuz büyüdü tepeden baktık,
Yatakta her sabah amuda kalktık,
Garibanın evini başına yıktık,
Yanlışı,hatayı sayamaz olduk...

Aç gözlü doymazın bitmez hayali,
Ev,araba,devre mülk,mal diyeli
Elmayı bir ısırıp bir soyalı,
Daha kabuktan özü bulamaz olduk...

Böbürlendik eksik,kusur aradık,
Bühtan,gıybet;güzel,çirkin karadık,
Başı eğip saçı tersten taradık,
Kimsenin yanına sığamaz olduk.

Borç,faiz derken ne yüzümüz güldü,
Alacaklı gece uykumuz böldü,
Ağzımızın ne tadı,tuzu kaldı,
Rüyamızı hayra yoramaz olduk...

Evdeki hesap çarşıya uymadı,
Kör boğaz yırtılasıca doymadı,
Evlat,ayâl başta akıl koymadı,
Tarla,takım boru süremez olduk...

Bismillahsız ekmeğe el uzattık,
Helal mi,haram mı nasıl kazandık ?,
Çoluk çocuk desinlere özendik,
Koş ha koş,ayakta duramaz olduk...

Tembellik çöker anlamayız işten,
Ayıramaz gözümüz şeşi beşten,
Akıl noksanlığı var geçen kıştan,
Elif-be cüzünü çözemez olduk...

Yaşımız geçmiş teker boşa döner,
Ömrün son demi göze perde iner,
Eyvah üstümüze ağırlık biner,
Kulaklar kapanmış duyamaz olduk...



NUR ŞAİRİ (Zeyrek TATLIBADEM)